Citytrip Rome april 2019

Donderdag 4 april 2019.
Ma komt ons om 10.15 uur halen en brengt ons naar het station. Op het perron wordt omgeroepen dat er geen treinen rijden rond Leiden door een wisselstoring. Leve de NS. Ted betaalt wat bij en we besluiten de intercity direct te nemen vanaf Rotterdam. Deze gaat zonder te stoppen rechtstreeks naar Schiphol. Ideaal. als we door de douane zijn ontspannen we en begint voor ons de vakantie. We lunchen in La PLace, die 1.5 keer zo duur is dan ergens anders in het land. Uitbuiterij hoor. Na 15 minuten vertraging, doordat er 2 mensen op zich lieten wachten, vertrekken we richting Parijs. Op vliegveld de Gaulle stappen we uit, lopen we naar de gate voor Rome, we stappen in en vertrekken. Het is stormachtig weer, we moeten blijven zitten en krijgen alleen wat water; de kar met drinken mag niet door de gang, te gevaarlijk. Het voelt als een behoorlijke hobbelige weg en we hebben helaas geen uitzicht. We landen op tijd, hebben meteen onze koffer en onze van te voren gereserveerde taxi staat al op ons te wachten. In een half uur zijn we bij ons onderdak voor de komende 10 dagen. Het is een schattige studio in de achtertuin van een landhuis met 6 appartementen. 1 daarvan wordt er bewoond door de eigenaren: een ouder echtpaar en 1 door de dochter Fabiana met haar zoon. Fabiana legt ons in redelijk Engels uit hoe alles werkt in het appartement, waar de dichts bijzijnde bushalte, supermarkt en restaurant is. De bushalte hebben we heel de vakantie niet gebruikt, we besluiten alles lopend te doen. De supermarkt kan wachten tot morgenochtend. Maar het restaurant klinkt zeer aantrekkelijk. 200 meter van het appartement eten we onze eerste echte Italiaanse pizza. Bellisimo.

Vrijdag 5 april 2019.
Vandaag moeten we Ted zijn startbewijs ophalen voor de marathon. We zetten de navigatie aan, pakken de kaart van Rome erbij, geleend van Roy en Nina en gaan op weg. Onderweg kijken we onze ogen uit. In elke straat is er wat te zien, historische kerken, mausulea, catacomben, obelisken, marktjes, straatmuzikanten, bedelaars, oude Romeinse stenen: muren, badhuizen, van alles. We komen langs het Colosseum, Palatino, Forum Romano, Il Vittoriano (Piazza di Venetie) en porta San Giovanni.
We wonen op een berg. Op de heenweg is dat helemaal niet erg. Maar op de terugweg is het een behoorlijke klim. En dat na ruim 20 km gewandeld te hebben. Ted heeft uitgerekend dat de klim gelijk staat aan 8 etages met de trap lopen. En ik was bang dat ik hier onvoldoende zou sporten. We hebben dan ook geen fut meer om ‘s avonds nogmaals naar het centrum van Trastevere (de wijk waar we wonen) af te dalen en eten weer in hetzelfde restaurant.

Zaterdag 6 april 2019.
Vandaag wil Ted niet te veel doen; hij wil zijn krachten een beetje sparen voor de Marathon morgen. We besluiten om het Park van Trastevere rond te wandelen. Dit was een goed keuze. In het weekend blijken de bewoners van de wijk het park als een gezamenlijke achtertuin te gebruiken. Je ziet gezinnen, sporters, groepen jeugd wandelen, sporten, picknicken, borrelen, muziek draaien, gezellig kletsen, kinderen spelen in de vele speeltuintjes, voetballen. Er hangt een heel gezellig, ontspannen en gemoedelijk sfeertje. We lopen het park rond, toch nog zo’n 8 km, en bekijken het leven vanaf een bankje.Ted loopt zich nog even warm en rent een rondje van 7 km. ‘s Avonds na 8 uur, want dan gaan de restaurants pas open, gaan we nog een keer naar hetzelfde restaurant.Ted moet pasta eten!

Zondag 7 april 2019.
Vandaag is de grote dag: de Marathon van Rome. Ted staat om 5 uur op om te ontbijten, 3 uur voor de start. Hij probeert zachtjes te doen om mij te laten slapen. Maar dat is natuurlijk lastig in een studio. Magnetron en koffiezetapparaat zoemen er op los. Om 7 uur vertrekt hij richting start, naast het Colosseum. Het weer zit niet mee; het regent pijpenstelen. Als ik hem voor de start bel, vertelt hij al doorweekt te zijn. Kwart voor 9 valt de start. Ik vertrek om half 10 uit het appartement om op tijd bij het 14 km punt te staan. Het is gelukkig zo goed als droog.
Ted ziet er nog fris uit. Het gaat goed. Nog “maar” 28 km te gaan. Op mijn gemakkie loop ik door Rome en dood te tijd met een bak koffie en een zoet broodje. Daarna slenter ik door de Joodse wijk en verder door de straatjes richting centrum en kom bij het Pantheon terecht. Nou, dan loop ik ook nog even door naar Piazza Navona, het plein met de 3 fonteinen. Het is daar erg druk, maar er hangt een relaxte sfeer. En dan zie ik dat de marathonroute over het plein loopt. Ik bel Ted en zeg dat ik hier op hem wacht. We hadden afgesproken op het 39 km punt, maar hier is het veel leuker om te wachten met al dat leven om me heen. Het blijkt het 38 km punt te zijn. Als Ted voorbij komt krijg ik een dikke zoen, bezweet en met een snotneus, maar hij ziet er nog steeds monter uit. Gelukkig. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt. Hij voelt zich nog fit en het is nog maar 4 km. Dat moet lukken.Ik loop richting Finish, naast het Colosseum, maar vanaf Piazza di Venezia is er geen doorkomen meer aan. Een agglomeratie van marathonlopers, toeschouwers en het dagelijkse portie toeristen op de drukste punt van Rome: Het Colosseum. Ik kom te laat. Ted belt al dat hij gefinisht is en hij loopt mijn kant op. Hij praat 100 uit en is apetrots op zichzelf. Zijn tijd was 4:26:21 uur. En op een blaar en een zere teen na, voelt hij zich best goed. Zo, ik kan ontspannen. Wat was ik bang om hem weer in een hypo aan te treffen! Hij heeft geen droge kleren meer, alles is nat van de regen, dus houdt hij de warmhoudfolie om zich heen. het knettert en glinstert in de zon (1 kant zilverkleurig, andere kant goudkleurig). Hij trekt veel bekijks. 1 jongetje vraagt aan zijn moeder of dat nou een marsmannetje is. Sommige mensen onderweg feliciteren hem spontaan. En dan die berg weer. pffff. Maar hij heeft het gered, we zijn weer boven gekomen. Ik ben boodschappen gaan doen en we hebben makkelijk gegeten in onze studio.

Maandag 8 april 2019
Vandaag moet er bewogen worden tegen de stramme spieren. We dalen het centrum in en lopen op ons gemak door de straatjes, de massa ontwijkend richting Fontana del Trevi en de Spaanse trappen. Dat is ons doel vandaag. We lopen door de wijk Tridente: het luxe deel van de binnenstad met veel dure merken als Gucci, Tommy Hilfiger e.d.
Bij de Fontein is het onmogelijk druk. Het plein is echt afgeladen vol. Er valt echter geen onvertogen woord, mensen zijn heel tolerant naar elkaar. En wat is de fontein prachtig!!!
Op weg naar huis besluiten we in een restaurant warm te eten. De Italianen eten als ontbijt een cracker met cafe latte. Om een uur of 11 nemen ze koffie met een zoet broodje. Tussen 13 en 16 uur gaan ze helemaal los met de lunch. Wat zij dan wegwerken is voor ons een complete maaltijd. En dan dineren ze tussen 20 en 23 uur, 3 tot 5 gangen!! Dat hebben we nu 3 dagen gedaan, maar met een volle maag slapen bevalt ons niet zo goed. En 2x per dag warm ook niet. Ik voel me net een 10tonner. Dus doen we mee met ontbijt, 11 uurtje en lunch en eten ‘s avonds een simpel broodje.

Dinsdag 9 april 2019
We gaan vandaag de andere kant eens op en lopen naar het zuidoosten van Rome. We komen langs een Piramide, langs een lang stuk van oude stadswallen en lopen door naar terme di Caracalle: resten van een Romeins badhuis. Terug over Circo Massimo.

Woensdag 10 april 2019
Vandaag hebben we een tour gereserveerd om 10 uur in het Vaticaan. Jammer dat we gereserveerd en betaald hebben. We moeten nu in de stromende regen een half uur lopen. Vervolgens nemen we de verkeerde route en lopen 1,5 uur. Sowieso zijn we te laat en zeiknat. Onze beide jassen blijken niet bestand tegen zoveel water. Aangekomen bij de ingang zakt de moed me in de schoenen. Ik heb echt nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. En nog nooit zo’n lange rij. Als we de krioelende, duwende mensenmassa hebben getrotseerd en na lang zoeken uit ontelbare ticketbureau’s, de onze hebben gevonden, moeten we ook nog eens bijbetalen. Ik ben weliswaar student, maar te oud! Ondertussen heb ik het kookpunt bereikt en voel ik dat ik uit de mensenmassa moet om mijn opkomende moordneiging te kunnen wegzuchten. Het stoom komt uit mijn oren en het huilen staat me nader dan het lachen. Ted weet al hoe laat het is. We laten het Vaticaan voor wat het is en gaan koffie drinken, weg uit de overweldigende drukte. Op sommige momenten denk ik dicht bij Tijn zijn angst te komen, voor zover ik dat in kan schatten. Na 2 bakken koffie en een zoet broodje, kalmeer ik. Jammer van het geld, maar helaas. Ik trek dit niet. Sorry Ted, zeer spijtig voor jou. Nadat we bij Castel del Angelo en Ponte del Angelo (de Engelenbrug) zijn geweest, kan ik wel de moed opbrengen om op het Sint Pietersplein te gaan kijken. Een drukke open ruimte kan ik wel aan. Het plein vind ik tegen vallen. Ik had meer stijl en allure verwacht.

Donderdag 11 april 2019.
Vandaag gaan we naar de Via Appia Antica. Het is een flink eind lopen, maar dat hebben we er wel voor over. Bovendien zijn we ondertussen getraind met elke dag rond de 20 km in de benen. Het eerste gedeelte is erg druk met verkeer en er is voor de voetgangers weinig ruimte; een smalle strook van 40 cm langs de weg, die bovendien vaak overgroeid is met struiken en onkruid. Bij de 1e catacombe die we tegen komen blijkt er een pad achter de muur, die de via Appia omzoomd te zijn, speciaal voor voetgangers en fietsers. Dat loopt een stuk makkelijker en veiliger. Aan het eind van dit pad kom je op het echte oude deel van de via Appia en hier is zo goed als geen verkeer meer. Dit zijn echt de originele stenen van 4 eeuwen voor Chr. En je ziet echt de karrensporen die ingesleten zijn. Ongelofelijk! We zijn beiden diep onder de indruk. Dit vinden we beiden het hoogtepunt van de vakantie. Op de terugweg eten we op een gezellig terras aan de via Appia. De reis terug lijkt veel lichter.

Vrijdag 12 april 2019
De laatste dag alweer. Onze agenda is leeg. We hebben alles gezien wat we wilden zien. We tutten daarom wat aan in het appartement. Als we om het hardste zitten te geeuwen en koffie niet meer helpt, besluiten we toch even de benen te strekken en lopen we naar beneden het centrum van Trastevere in. We doen de laatste aankopen: oorbellen voor mij en een zonnebril voor Ted. De cadeautjes voor thuis hadden we al eerder gekocht. We eten nog wat, kopen brood voor vanavond en genieten op het plein van onze laatste gelati.

Zaterdag 13 april 2019
Het zit erop. Vandaag gaan we weer naar huis. Thuiskomen in 7 graden vinden e niet zo’n prettig vooruitzicht. Het is niet anders.