Dana was 3 september jarig. Wij hadden een heel uniek cadeau voor haar gevonden. Dana heeft een hele maand gevist wat het was. We werden gek van haar. Het enige wat we zeiden is dat ze het nooit kon verzinnen wat het was.
Ik kan op hakken lopen maar deze waren zo hoog (ik moest er even aan wennen) uit eindelijk liep ik best redelijk. Ook al was ik best wel een beetje zenuwachtig ging de eerste foto al hartstikke goed. Er werd aan mij gevraagd of ik dit niet al eerder gedaan had omdat het zo goed ging. Na de eerste foto werd ik wat ontspannen en ging de rest ook heel goed. Ik werd goed geholpen hoe ik moest gaan zitten en kijken. Ik moet eerlijk zeggen de volgende dag had ik spierpijn.Af en toe moest ik in zulke rare houdingen gaan zitten die soms toch wel een beetje pijn deden. Na de eerste shoot volgde de tweede met een nieuw setje kleren. Ik had een soort jurkje aan en kreeg daarbij een klein beetje te grote hakken aan. Die andere waren 1 maat te klein dus ik had op dat moment ook liever 1 maat te groot. Dan heb je al je kleren weer aan en mag je weer even lekker chillen in de make-up stoel. Er ging gewoon een tweede laag overheen. Ook de keer vond ik de make-up weer heel mooi. De shoot ging ook weer heel goed. Ik was samen met nog een meisje terwijl er 5 werden verwacht. Dat betekent dus dat we veel meer tijd hadden er veel meer foto’s gemaakt konden worden en alles veel rustiger ging.
Ik had natuurlijk nog nooit zoiets meegemaakt. Na deze dag denk ik toch wel een beetje anders over modellen. Wat een kracht moeten die hebben.
